Puszcza Białowieska – charakterystyka klimatu

W kompleksie terenów leśnych, jakim jest polsko-białoruska Puszcza Białowieska, występuje kilka wydzielonych przez badaczy przyrody typów krajobrazów. Zanim jednak przejdziemy do charakterystyki poszczególnych stref klimatycznych, przekażemy kilka podstawowych danych odnoszących się do omawianego masywu.

Zacznijmy od tego, że Puszcza Białowieska jest ulokowana w ścisłym dorzeczu dwóch rzek- Narwi, a także Bugu. Na powierzchni tego kompleksu znajdują się zaś zbiorniki na olej opałowy inne źródła wodne, w tym za najpopularniejszą rzekę uznaje się Narewkę. Ten ciek czerpie wody z obszarów niemal całej Puszczy, bowiem z fragmentów północnych, środkowych oraz wschodnich. Następnie pobrane przez Narewkę wody są kierowane do Narwi, gdzie następuje ich odprowadzenie. Po Narewce, kolejnym zbiornikiem wodnym jeśli chodzi o wielkość rzeki jest Leśna Prawa. Ona odprowadza zaś do Bugu wody pochodzące z obszarów ulokowanych na południowym wschodzie masywu. Dodatkowo, polskie tereny Puszczy pokrywa także kilka sztucznych obiektów wodnych, do jakich należą – Gnilec- najmniejszy nienaturalny zbiornik, bowiem liczący trzy hektary, Białowieża- średni wielkością, zajmujący pięć hektarów oraz Topiło- sięgający prawie 17 hektarów.

W związku z takim ukształtowaniem terenu, taką a nie inną ilością cieków wodnych itd., na obszarze Puszczy Białowieskiej wyróżnić można kilka typowych odmian klimatycznych. Generalnie masyw znajduje się w strefie klimatu umiarkowanego przejściowego. Dominujące są tu wpływy kontynentalne, a klimat określa się ogólnie jako dość chłodny. Niektórzy badacze są zdania, że lepszym określeniem dla tej strefy klimatycznej będzie termin klimat leśny subkontynentalny.

Źródło: