Puszcza Białowieska przez wiele stuleci nie była pod ochroną prawną. Zmieniło się to prawdopodobnie, zgodnie z zapiskami na kartach historii, w piętnastym stuleciu. To wówczas zaczęto przywiązywać ogromną wagę do tego, aby maksymalnie jak to możliwe „zabezpieczać” owe kompleksy leśne. Co takiego na taki obrót spraw wpłynęło?
Generalnie rzecz biorąc, dostrzeżono iż do Puszczy Białowieskiej przybywają liczni turyści, głównie w celach odbywania tam polowań czy przeprowadzania wycinki drzew. Polska mogła pochwalić się takim niesamowicie ciekawym i zróżnicowanym z perspektywy środowiska naturalnego masywem, stąd nie ma się co dziwić, iż zaczęto o ową wizytówkę kraju skutecznie dbać. Pojawiły się funkcje strażników, zaczęto wprowadzać regularną służbę leśną.
Na przełomie stuleci siedemnastego oraz osiemnastego zaczęto natomiast wyrabiać surowce leśne typu węgiel drzewny www.kolekcjonerskie-hologramy.pl bądź smoła drzewna, bazując na pokładach leśnych dostępnych w Puszczy. Okres intensywnego działania w tym właśnie kierunku rozpoczął się dokładnie w 1675 roku. Wtedy to Polską rządził Jan III Sobieski, który zmierzał do jak najbardziej dynamicznego rozkwitu tejże gałęzi ówczesnego przemysłu. Poza tym, dopuścił on do przeprowadzania wyrębu drzew. Zmieniło się to z kolei w roku 1701, kiedy to Puszcza Białowieska znowu stała się miejscem będącym pod ścisłą ochroną prawną. Miało to miejsce za czasów Augusta II Mocnego.
W wieku osiemnastym natomiast pojawiła się eksploatacja zasobów puszczy, która trwała kilkanaście lat. Ostatecznie natomiast udało się zachować i oszczędzić większość walorów dzikiego kompleksu. W tak idealnym i nienaruszonym niemal stanie masyw ten przetrwał do dziś, stanowiąc jeden z nielicznych tak idealnie naturalnych obszarów umiarkowanej strefy Europy.
Źródło: